Morgen stap ik eruit, een indrukwekkend boek geschreven door Blomster
In ‘Morgen stap ik eruit’ volg je het levensverhaal van Wester en zijn gezin. Wester heeft een manisch-depressieve stoornis. Zijn (ex) vrouw Linde vertelt in het boek hoe deze psychische ziekte steeds meer overheerst in Wester, en wat de impact is op hun leven en dat van hun kinderen. Een indrukwekkend verhaal zonder vrolijk einde. Maar wel vol pijnlijke ervaringen, liefde, inzichten en voorbeelden van hoe het leven is van/met iemand die manisch depressief is.
Manisch depressief
In Morgen stap ik eruit is Wester manisch depressief. Iemand die manisch depressief is, heeft last van extreme stemmingswisselingen. Vaak wordt ook de term ‘bipolair’ gebruikt. Periodes wisselen elkaar af: soms is iemand enorm blij en energiek. Tijdens andere periodes juist weer heel somber. In beide gevallen levert dat problemen op: de stemming is vaak extreem of afwijkend. En soms alsnog lastig te herkennen: wat als iemand hyperblij is en de stemming er lekker in brengt: dan kan dat natuurlijk ook erg leuk zijn. Ook bij Wester zijn de stemmingen heel bepalend, al vanaf de eerste verkering met Linde. Hij noemt dat zelf in zijn dagboek ‘vreselijke zenuwtoestanden’.
Hoe de situatie zich opstapelt tot ‘Morgen stap ik eruit’
De ‘vreselijk zenuwtoestanden’ beschreef Wester in zijn studententijd in Morgen stap ik eruit. Maar ook later ontstonden er situaties, die terugkijkend samenhangen met zijn manische depressiviteit. Een burn-out die zorgde voor een skivakantie waarbij Wester vooral in bed lag, maar ook het koortsachtig blijven zoeken naar steeds een nog mooiere baai tijdens een zeilvakantie op Corfu. Manipulaties, andere vrouwen. De problemen wisselen elkaar af en stapelen zich op. Linde vertelt in het boek hoe ze om deze stemmingen heen gaat leven, probeert het gezin stabiel te houden en het gezellig te hebben met elkaar. Wester zoekt meerdere keren hulp en probeert ook in zijn omgeving dingen aan te passen: wie weet maakt dat het leven lichter. Een ander huis, andere baan, de relatie met Linde of juist contact met familie of vrienden. Ook een emigratie naar Oostenrijk bracht geen oplossing.
Onder druk van dit alles, loopt de relatie met Linde stuk, en verergeren de problemen. Het is indrukwekkend om te volgen hoe Wester uiteindelijk zijn gevecht tegen deze ziekte staakt en uit het leven stapt. En Linde vraagt daarbij aanwezig te zijn. Daar past geen betere beschrijving bij dan in het boek zelf. Verdriet, pijn, opluchting, liefde: het zit allemaal in dat moment. Het is indrukwekkend om te lezen in ‘Morgen stap ik eruit’, en zo met iemand mee te mogen kijken in dit proces.
De moeilijke periode na ‘Morgen stap ik eruit’
De periode voor Westers dood was heftig, maar het verhaal stopt daar zeker nog niet. In de periode na zijn dood beschrijft Linde in ‘Morgen stap ik eruit’ hoe familieleden recht tegenover elkaar komen te staan in hun verdriet, maar ook in hun eigen versies van wat er met Wester gebeurd is en wat er had moeten gebeuren. Hierdoor vinden er zelfs 2 afscheidsdiensten plaats, pijnlijk om te lezen. Linde en haar kinderen vinden een weg hier door heen, maar gemakkelijk gaat dit niet. De betrokkenen hebben hun eigen inzichten, eigen waarheid. En Wester zelf heeft daar zo te lezen ook verdeeldheid in gebracht door zijn stemmingen en wat hij wel en niet liet zien aan anderen. Ik denk dat dit de reden is waarom het boek onder een pseudoniem is geschreven.
Voor mij is ‘Morgen stap ik eruit’ vooral een indrukwekkend boek. Je mag meekijken en meeleven in een moeizaam proces, de liefde tussen Wester en Linde en hun gezin, en het verwoestende effect van de manische depressiviteit. Ik kan me voorstellen dat het veel (h)erkenning kan geven aan mensen die in een soortgelijke situatie zitten, en niet voor niks wordt het nummer van 113, zelfmoordpreventie, in het boek genoemd.
Specificaties Morgen stap ik eruit
Auteur: Blomster | Uitgever: Blomster | December 2020 | 9789083048505 | 240 pagina’s | Vanaf 18 jaar | Meer informatie bij je lokale boekhandel of vind je hier
Ik ben Anouk (40) en samen met mijn zoon Mels van 11 jaar lezen we graag wat af. Althans, ik lees alles wat los en vast zit. Papier en e-reader. Mijn zoon leest alles wat niet saai is. Naast schrijven en boeken verslinden, wandel ik ook graag. En soms met iets meer tempo, dan hardloop ik lekker door Zwolle.
Laatste berichten van Anouk (alles zien)
- Afslag 23, een mooie roman met zwarte humor - 23/11/2023
- Et Heanige Preenske – De Kleine Prins in een Twentse variant - 06/10/2023
- Wat wil je echt? Op weg naar een baan die echt bij je past - 11/08/2023
