Niets, een filosofisch verhaal voor jong en oud
De kaft van het prentenboek Niets vind ik prachtig, dus ik deed een vreugdedansje toen ik dit boek in mijn handen had. Het filosofische verhaal is van de Belgische auteur en theatermaker Gaea Schoeters. En de illustraties zijn van de Belgische Gerda Dendooven. Via de code op het boek kom je bij het audioboek en kun je muziek van Annelies van Parys beluisteren. Zelf heb ik het boek eerst gewoon gelezen (lees: ik heb het voorgelezen aan mijn chihuahua). Daarna heb ik naar het audioboek geluisterd, dus het werd een leuke belevenis thuis.
(N)iets is een muzikaal en filosofisch verhaal
(N)iets begint niet met niets, maar met deze woorden:
“Vertel eens iets? vraagt de hond.
Wat dan?
Gewoon. iets.
Ik heb niets te vertellen, zegt de kat.
Toch wel iets? Om het even wat. Gewoon. Iets.”
Ik zie op de linkerpagina een witte hond met zwarte oren. Die zit, met de staart omhoog, voor een dichte deur. En op de rechterpagina zie ik een donkerbruine kat. Die zit, met hangende staart, voor het raam en kijkt naar buiten.
Ik was gelijk geamuseerd en heb met plezier verder gelezen. Zoals ik vroeger voor mijn zusje voorlas en later voor mijn oppaskindjes, is nu mijn hondje Josje aan de beurt. Want een boek over een hond, moet aan een hond verteld worden natuurlijk. De hond praat verder met de kat over wat iets is. En over wat niets is. Dat niets eigenlijk niet niets is. Snap je? Het boek zet je aan het nadenken. Mede door de tegenstellingen.
Niets zet je aan het denken
Het leuke van het verhaal is, dat het iedere keer weer iets ander op kan roepen. Je kan het boek namelijk heel snel en oppervlakkig lezen. Maar je kan het ook langzaam lezen en bij iedere pagina stilstaan. Wat bedoelt de hond nou eigenlijk? Herken ik me meer in de kat of in de hond? Ben ik tegenwoordig meer hond en was ik vroeger meer de kat?
Ik had gewoon eerder achteruit moeten gaan, blaast de kat. Meteen toen ik het zag aankomen.
Zonder te weten of het iets goeds of iets slechts was? fronst de hond. Dan mis je alle mooie dingen.
En als je het boek dichtklapt kan het ook nog tot denken aanzetten. Zo keek ik op mijn telefoon om te kijken hoeveel graden het was, zodat ik wist hoe ik me moest kleden voor buiten. Het was nul graden. Maar nul graden is niet ‘geen graden’. Het voelt niet heel anders dan één graad. Nul is niet niets. Nul heeft ook een gevoel van kou. Dus het gaat niet om het cijfertje in de app op mijn telefoon, maar om hoe het voor mij aanvoelt. En voor Josje/ chihuahua/ koukleum.
Een prentenboek voor jong en oud
Op die manier is het ook leuk om het boek samen te lezen en er dan over door te praten. Ik ben ook erg benieuwd hoe kleine filosoofjes dit lezen. Ik was vroeger al wel iemand die nadacht over van alles, maar die niet de woorden kon vinden. Daarom werden boeken mijn vrienden. Dit boek reikt mooie woorden en mooie zinnen aan.
Alleen een dunne witte lijn scheidt de aarde van de hemel, alsof iemand daar het einde wou markeren, of misschien eerder het begin.
Niets is filosofie in begrijpelijke taal en daarmee geschikt voor elke leeftijd. Voor veel volwassenen blijft filosofie in moeilijke taal te abstract. Ook voor een beelddenker als ik. Daarom is een prentenboek des te fijner. De beelden ondersteunen en versterken de tekst. Als het gaat over ‘meer’ en ‘omvatten’ is de kat bijvoorbeeld net zo groot als de pagina. Het zijn verder leuke afbeeldingen met veel verschillende kleuren. Op iedere pagina staan de hond en kat bovendien weer in een andere houding. Steeds toont hun gezicht een andere uitdrukking.
Niets is een mooi boek dus om te kijken en lezen. Om naar te luisteren. En om over na te denken en na te praten. Of je nu negen jaar bent of honderdnegen. Of je nu mens bent of een chihuahua.
Specificaties Niets
Schrijver: Gaea Schoeters | Illustrator: Gerda Dendooven | Uitgeverij: De Eenhoorn | Eerste druk maart 2021 | ISBN 9789462915411 | 64 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of vind je hier
Waar zou ik zijn zonder boeken? En waar zonder schrijven? Ik houd van woorden en puzzel er graag mee. Mijn leven begint meestal op papier, want daar heb ik overzicht. Pas daarna snap ik dingen in de praktijk. Ik heb autisme en blog daar ook over, want ik vind openheid en diversiteit belangrijk.
Laatste berichten van Mandy (alles zien)
- Babybullshit en hoe het echt zit, een psycholoog onderzoekt - 11/02/2023
- Rimpelingen in het hoofd van ouderen, een psychiater spreekt - 20/12/2022
- Toegepaste statistiek, een duidelijke uitleg - 15/12/2022
