Wolvenwolken – een boek over de bende van tweeënhalf
Wolvenwolken is het debuut van Ingen Wagenaar. Hiermee is ze genomineerd voor de Hotze de Roos prijs 2023. Bij het schrijven over deze prijs kwam ik in aanraking met het boek. Natuurlijk wilde ik het graag lezen! Op de voorkant prijkt een wolf, met daarbij twee kinderen en een hond heel dichtbij. De wolk daarboven is in de vorm van een wolf. Wolvenwolken, een nieuwsgierig makende titel.
Wolvenwolken
Dit is het eerste avonturenverhaal over Bram, zijn zusje Pippa en Soof de hond.
Als de zomervakantie is aangebroken gaat de familie kamperen in Italië. Bram en Pippa verwachten dat ze zich enorm zullen vervelend. Gelukkig mag Soof mee, als ze belooft zich goed te gedragen. Tijdens een wandeling door een Wildpark hebben de kinderen een bijzondere ontmoeting met wolven. Ze beleven fantastische avonturen met hen.
De wolven beschermen de kinderen, maar de bende van tweeënhalf weet uiteindelijk de wolven te redden van een nog veel groter gevaar: de mens.
Bram, Pippa en Soof
In het boek gaan we dus op avontuur met Bram, Pippa en Soof. Bij de start van Wolvenwolken krijg ik een wat puberaal beeld van de situatie. Er wordt veel ‘hip’ taalgebruik beschreven en er wordt heel direct gecommuniceerd over bijvoorbeeld de puberteit. Absoluut niet erg, maar het brengt mij een beetje in verwarring als later blijkt dat dit helemaal niet de kant is waar de auteur eigenlijk op wil. Ook voor de beschreven doelgroep, 8+, vind ik het niet helemaal aansluiten. Zoals mijn dochter van 9 zei bij het lezen van het eerste hoofdstuk: “Dit lijkt mij iets voor oudere kinderen”.
Bram en Pippa zijn bijzondere kinderen, dat is al snel duidelijk. De karakters blijven voor mij wat plat, ze hadden wat meer uitgediept mogen worden. Dit geldt voor meer zaken in Wolvenwolken. Dit lijkt ook door het gekozen perspectief te worden veroorzaakt. Als de auteur er voor had gekozen om het verhaal vanuit één van de kinderen te vertellen, verwacht ik dat ik meer meegezogen zou worden in het verhaal.
De emoties van Bram en Pippa zijn wel mooi weergegeven. Je ziet verschillende emoties voorbijkomen, waarbij de liefde tussen de kinderen overduidelijk is. Met name de scene over de wolken, waardoor Pippa als smoesje ‘wolvenwolken’ weet te verzinnen voor haar ouders, vond ik mooi beschreven. In deze scene voelde ik mij wel echt even onderdeel van de situatie, in tegenstelling tot later in het verhaal.
Wolvenwolken bevat een boodschap
Ingen Wagenaar probeert overduidelijk een boodschap mee te geven met het verhaal. Ze beschrijft dit ook in haar nawoord. Het overbrengen van de schoonheid van de natuur, de rol van de mens daarin, het belang van aandacht voor klimaatverandering. Bij het lezen van het nawoord besef ik mij dan ook wat mij in verwarring brengt bij het lezen van de avonturen van de bende van tweeënhalf:
Bram, Pippa en Soof beleven namelijk een avontuur dat niet waargebeurd kan zijn. Het spelen en communiceren met wolven, het ontmoeten van de bruine beer, de band tussen hond Soof en wolf Prins, de snelheid waarmee Pippa ineens Italiaans spreekt, het is vanzelfsprekend fictie. Toch zit er een non-fictie boodschap in het verhaal. Deze boodschap ligt er wat mij betreft iets teveel bovenop, waardoor ik niet lekker in mijn leesflow kom.
De balans tussen de boodschap en lekker wegdromen in een avontuur is voor mij wat zoek. Dit wordt versterkt op het moment dat Pippa er voor kiest om naar Italië te vertrekken. Het gemak waarmee zij dit lijkt te doen en de verwarring die ik krijg bij het te vroeg ontvangen van de brief door Bram, maakt dat ik een beetje afhaak. Ik kan mij er weinig bij voorstellen dat een ouder, ook in een fictieverhaal, eerst de bergschoenen gaat inpakken en een nacht gaat slapen voordat ze naar Italië vertrekt achter haar kind van 11 aan.
Illustraties
De illustraties in Wolvenwolken zijn van Luc Houweling. Mijn dochter vindt ze echt prachtig. Het zijn tekeningen in grijstinten, zeer natuurgetrouw. Helaas zijn het er niet zo veel, waardoor de bladspiegel wat eentonig is.
Ik ben benieuwd welke kant Ingen Wagenaar op gaat met de serie over De bende van de tweeënhalf, waar Wolvenwolken het eerste deel van is. Haar nawoord is overduidelijk vol passie beschreven, misschien wel het meest aansprekende deel voor mij in het hele boek. Ik verwacht dus dat de natuur een grote rol blijft spelen! In juni weten we of Wolvenwolken de Hotze de Roos prijs in de wacht sleept, een prijs voor de beste kinderboekendebutant.
Specificaties Wolvenwolken
Auteur: Ingen Wagenaar | Illustraties: Luc Houweling | Uitgever: Sam Northerlake | november 2022 | 172 pagina’s | 9789464495331 | meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier naar Bol
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens gezondheid graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
Mijn naam is Linda en alles in mijn leven is verbonden met kinderboeken. Ik ben getrouwd met een hogeschooldocent taal en ben moeder van 3 kinderen in de basisschoolleeftijd. Ik werk als directeur op een basisschool en daar mag ik elke ochtend een half uur lezen om, samen met de kinderen, mijn team en onze schoolhond, de dag fijn te beginnen. Ik praat graag over boeken en ik neem jullie graag mee in mijn leesbelevenissen!
Laatste berichten van Linda (alles zien)
- Mijn acht oma’s – een geborduurd prentenboek - 06/04/2024
- Oneindig ver – een filosofisch poëtisch boek - 03/04/2024
- De sterrenwalvis – een boek vol droomdichtverhaaltjes - 30/03/2024
