The Aftermath, een roman over de nasleep van een oorlog
Als de kinderen op bed liggen of in de vakantietijd, mag ik graag een boek oppakken. Het liefst een roman waarvan ik nog eens wat opsteek. The Aftermath is zo’n boek. Een historische roman over de nasleep van een oorlog.
Overwinnaars in The Aftermath
‘Geschiedenis wordt geschreven door overwinnaars.’ Deze uitspraak, toegeschreven aan Sir Winston Churchill, gaat in The Aftermath (De nasleep) niet op. De geschiedenis van Duitsland vlak na de Tweede Wereldoorlog wordt vanuit verschillende perspectieven belicht in een pakkende historische roman.
Kwijtgeraakte mensen
Het is 1946. Duitsland is verslagen. De Britse Rachael Morgan heeft haar man al een paar jaar niet gezien als ze op weg is naar Duitsland om daar haar man, Lewis, te ondersteunen. Hij is benoemd als gouverneur van de Britse zone in Duitsland. Ze neemt haar zoon van een jaar of elf mee, Edmund. Rachael is getraumatiseerd, zo wordt al in de eerste paar pagina’s duidelijk. Haar oudste zoon, Michael, is bij een bombardement van de Luftwaffe tijdens de Battle of Britain omgekomen en zelf heeft ze het ook maar tenauwernood overleefd. Het verdriet over Michael wedijvert met de boosheid op de Duitsers die haar zoon hebben gedood.
Spanningen in The Aftermath
Het is de Britten in Duitsland inmiddels duidelijk geworden dat zijzelf ook behoorlijk hebben huisgehouden; het noorden van Duitsland is flink gebombardeerd. In Hamburg besluit Morgan intrek te nemen in een riante villa die uitkijkt over de Elbe en de eerdere bewoners, een man en zijn tienerdochter, op de bovenste verdieping te laten wonen. Een onorthodoxe beslissing waar zijn collega’s met hoon op reageren en zijn vrouw boos. Het zorgt voor spanningen in het toch al zo broze huwelijk. Racheal wil niet met de vijand onder één dak slapen. Dat de Duitse gastheer geen Nazi is en zijn vrouw nog steeds vermist is enkele jaren na de bombardementen doet niets af aan haar gevoel. Racheal is boos. Lewis begrijpt de boosheid niet, maar hoort wel van zoon Edmund dat Racheal nog dagelijks verdriet heeft om hun oudste zoon. Racheal en hij zijn elkaar kwijtgeraakt.
Terwijl Lewis Morgan druk bezig is om Duitsland uit de puinhopen te halen, trekt Rachael dan maar haar eigen plan, waarbij ze zoon Edmund niet heel erg in het oog houdt. We leren haar Duitse huisgenoot en zijn dochter beter kennen. We zien hoe Edmund misschien wel beter begrijpt van de chaos en de kansen van de nasleep (The Aftermath ) van de Tweede Wereldoorlog biedt door met Duitse, verweesde Trümmelkinder (puinkinderen) op te trekken.
Welke nasleep?
De schrijver, Rhidian Brook, heeft dit verhaal van The Aftermath gebaseerd op zijn opa. Deze heeft, vlak na de Tweede Wereldoorlog, toen hij in Duitsland is gaan wonen, de Duitse gastheren ook niet weggestuurd. Hij is bij hen ingetrokken. Brook is verder met dat basisbeginsel aan de haal gegaan voor het schrijven van een eigen verhaal en is er vanuit gegaan dat de gemiddelde Brit eigenlijk niet zoveel wist van het Duitsland vlak na de Tweede Wereldoorlog. Dat betekent dat op een verhalende manier de feiten worden benoemd. Dit is wat mij betreft niet storend. De feiten staan ten dienste van het verhaal dat vanuit verschillende kanten wordt belicht.
The Aftermath? Het was toch Het huis in Kreis Pinneberg?
Het verhaal is zo beeldend beschreven dat er een film van is gemaakt. Waarschijnlijk omdat de originele titel ‘Het huis in Kreis Pinneberg’ niet erg lekker staat op het affiche is er ‘The Aftermath’ van gemaakt. ‘De Nasleep’ dus. Dat dekt de lading van het verhaal in het boek overigens goed. De film heb ik niet gezien, maar in het boek komen er mooie nuances voorbij terwijl je gewoon lekker leest.
De enige twee kritiekpunten die ik heb is dat er bij het wisselen van de scènes je dat niet meteen doorhebt. Het zou helpen dat als je van de ene situatie naar de andere gaat je de alinea’s met sterretjes afbakent. Zo weet de lezer dat hij of zij niet op een boot zit bij Rachel, maar te maken heeft met Morgan die zijn nieuwe huis inspecteert. Daarnaast zijn de namen verengelst. Een kleinigheid wellicht, maar als je Schroeder leest, terwijl je het gevoel hebt dat het Schröder moet zijn, dan vind ik dat storend. Dat het boek een Engelse titel heeft vind ik begrijpelijk. Als je een filmuitgave van een boek drukt, kan ik mij voorstellen dat een uitgever de titel van de film aanhoudt voor de verkoop. De inhoud van The Aftermath is zeer leesbaar vertaald.
Specificaties The Aftermath
Titel: The Aftermath – Het huis in Kreis Pinneberg | Auteur: Rhidian Brook | Vertaald door Anne Jongeling & Carla Hazewindus | Maart 2019 | 9789022586204 | Uitgeverij: Boekerij | 368 pagina’s | Meer informatie vind je hier of bij je lokale boekhandel
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens gezondheid graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
Mijn naam is Tanja en ik ben het levende bewijs dat historici niet stoffig zijn. Ik houd van lezen, koken en theater en daar geniet ik het liefst van met mijn man en twee dochters van vijf en zeven jaar.
Laatste berichten van Tanja (alles zien)
- Kinderboekenweek 2021 worden wat je wil, een overzicht - 13/09/2021
- Het Mirakel, een roman over oerkracht - 31/08/2021
- Nachtmissies, een boek voor de schoolbibliotheek - 10/08/2021
