‘Zo kan het dus ook’ – een boek over alleenstaand ouderschap
‘Zo kan het dus ook’, het derde boek van Lykele Muus (schrijver/acteur) gaat over de relatiebreuk met de moeder van zijn dochter (actrice Melissa Drost). Dat is natuurlijk een erg verdrietige periode, maar Muus komt er achter dat er ook positieve kanten aan zijn. Hij schrijft er een boek over, over zijn eigen ervaringen, maar hij interviewt ook andere bekende alleenstaande ouders. Zoals Kluun en Isa Hoes: niet alleen gescheiden ouders dus, maar ook die hun partner hebben verloren. Zelf kan ik hier ook over meepraten als gescheiden moeder. En ik ben niet de enige: er zijn zo’n 600.000 alleenstaande ouders in Nederland. Dus extra nieuwsgierig begon ik aan dit boek.
Wat voorafgaat
‘Zo kan het dus ook’ begint op het moment dat Muus met zijn dochter verf gaat kopen voor haar nieuwe slaapkamer. Als klap op de vuurpijl krijgt hij een paar dagen later te kampen met een hernia. Zo begint zijn nieuwe leven als alleenstaande ouder liggend op de bank. Drie maanden lang. Dat geeft denk ik wel weer wat voor stress aan zo’n moment voorafgaat. Gesprekken over de relatie, soms therapie, wanneer neem je nou zo’n enorm groot besluit? En zo’n negatief of zwaar besluit, want niemand komt bij elkaar en krijgt een kind(eren) om vervolgens uit elkaar te gaan. Meestal neem je positieve besluiten, om iets beter te krijgen. En zo voelt scheiden natuurlijk niet (voor de meeste mensen denk ik).
Opbouwen
Er zit veel pijn en verdriet rondom een scheiding, en deels blijft dat ook zo. Muus gaat in ‘Zo kan het dus ook’ juist in op het weer opbouwen van je leven. Samen met zijn dochter, maar ook alleen. Het boek staat vol herkenbare situaties en vragen. Voor gescheiden ouders bijvoorbeeld: hoe ga je na de breuk met elkaar om, hoe zijn de wisseldagen, wat spreek je af over nieuwe partners? Maar ook vragen die voor alle alleenstaande ouders spelen: wat doe je wanneer er iets misgaat en je er alleen voor staat bijvoorbeeld? Hoe is het om alleen te zijn?
In ‘Zo kan het dus ook’ ervaart Muus dat het co-ouderschap een verademing is. Even tijd alleen, alle aandacht voor werk of afspreken met vrienden. Dat geeft ook vrijheid. Ik vind dat hij dat mooi beschrijft, zonder er een ‘halleluja verhaal’ van te maken. Er zitten ook positieve kanten aan natuurlijk. En juist wanneer het ook pijnlijk is, kunnen die positieve kanten helpen om zelf ook positief te blijven.
Ervaringen delen in ‘Zo kan het dus ook’
De interviews voegen echt wat toe aan het boek omdat er daardoor verschillende voorbeelden zijn. Elke situatie is anders, waardoor je een breder inkijkje krijgt. Hoe vertel je bijvoorbeeld de kinderen dat je uit elkaar gaat, of dat je partner ernstig ziek is of dood gaat? Maar ook praktischer: hoe verdeel je de tijd onderling en wat doe je met vakanties? Ik vond zelf de stukken over het opvoeden ook mooi en herkenbaar. Als alleenstaande ouder mis je soms de reactie van de ander en feedback. Je beslist alles alleen. Dat is soms ook fijn, maar even sparren met elkaar of een scherpe discussie, dat mis ik wel.
Positiviteit
In ‘Zo kan het dus ook’ wordt het alleenstaand ouderschap ook positief benaderd, en dat is ook fijn om te lezen. Dit is niet voor iedereen weggelegd. Als jij en je ex-partner niet (goed) communiceren en afstemmen is het een heel ander verhaal. Maar juist de nare verhalen hoor je in de media vaker. En dit boek laat dus ook letterlijk zien dat het anders kan. Hopelijk zitten daarin ook elementen voor mensen waar het lastiger is, om toch uit te putten om dingen beter te krijgen. Het is in ieder geval een herkenbaar boek voor iedereen die in deze situatie zit of misschien verwacht daarin terecht te komen.
Specificaties Zo kan het dus ook
Auteur: Lykele Muus | Illustraties: Claudia de Cleen | Uitgeverij Muus | Januari 2021 | 9789090329277 | 256 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of vind je hier
Ik ben Anouk (40) en samen met mijn zoon Mels van 11 jaar lezen we graag wat af. Althans, ik lees alles wat los en vast zit. Papier en e-reader. Mijn zoon leest alles wat niet saai is. Naast schrijven en boeken verslinden, wandel ik ook graag. En soms met iets meer tempo, dan hardloop ik lekker door Zwolle.
Laatste berichten van Anouk (alles zien)
- Afslag 23, een mooie roman met zwarte humor - 23/11/2023
- Et Heanige Preenske – De Kleine Prins in een Twentse variant - 06/10/2023
- Wat wil je echt? Op weg naar een baan die echt bij je past - 11/08/2023
