De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom – een tragikomisch verhaal

Soms kijk je een paar maanden uit naar een boek. Dat was met dit boek van Lucas Zandberg zeker het geval. In de brochure van Uitgeverij De Arbeiderspers trok De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom gelijk mijn aandacht vanwege de mooie omslag en het feit dat het is geïnspireerd door de controverse rondom Jeanne Calment (1875-1997), de oudste mens ooit. Wat nou als je hele leven draait om een leugen en je kunt niet meer terug. Hoe ga je om met deze gevolgen? Deze vraag staat centraal in dit tragikomische verhaal over leeftijd en identiteit, feit en fictie en het ontdekken op onvermoede talenten als oud besje.

De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom

Renée, verarmde telg uit een voornaam geslacht, leidt samen met haar gezin een teruggetrokken bestaan op het Franse platteland net voor de tweede wereldoorlog. Ze lijkt als twee druppels water op haar moeder Hélène. Als deze onverwacht sterft bedenkt Renée samen met haar man een plan. Ze doen alsof niet Hélène maar Renée zelf is overleden. Renée neemt de identiteit van haar moeder aan, zodat het echtpaar geen erfbelasting hoeft te betalen. Het lijkt een briljant idee. Maar Renée voorziet niet dat er geen weg terug is. Ze zal de rest van haar lange leven met de gevolgen moeten leven.

De tijd zal haar leren
achterflap

Maar hoe dan?

In eerste instantie heeft Renée niet veel zeggenschap over haar leven in De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom. Haar familie bepaalt en daarna heeft haar man letterlijk de broek aan. Het plan om de identiteit van moeder aan te nemen wordt in een split second gemaakt. Renée is het niet gewend om beslissingen te nemen en de gevolgen te overzien. Toch wordt het haar al snel duidelijk dat ze niet meer terug kan. Vanwege de afgelegen ligging van haar huis en de onrust in de Tweede Wereldoorlog, kan ze zich goed schuilhouden. Haar gezin en een Duitse soldaat, die naar eigen zeggen de boel “bewaakt”, zijn haar enige gezelschap in die jaren.

De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom

Dé rol van haar leven

Naarmate de tijd vordert neemt ze meer en meer het heft in handen. En gaat ze in dit leven van haar moeder geloven. Renée wil ook weleens wat. Reizen bijvoorbeeld en mensen ontmoeten. Wat heeft ze eigenlijk te verliezen? Naar haar man hoeft ze toch niet te luisteren, want dat is voor de buitenwereld immers haar schoonzoon. In de jaren erna verliest ze door ziekte haar man en door een auto-ongeluk haar zoon. Maar wat ze niet voor mogelijk houdt, gebeurt. Ze bloeit op en geniet van dé rol van haar leven met een onverwacht obstakel hier en daar. Dat dan wel weer. En wij mogen meegenieten!

Ik heb het meest genoten van dit deel van De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom waarin Renée als dame op leeftijd haar leugen op geraffineerde wijze uitbuit. Hendrik Groen is er niets bij. Hoewel niet iedereen erin trapt, weet ze de leugen tot het einde toe vol te houden. Totdat ze zelf ook heden en verleden, feit en en fictie niet meer kan onderscheiden.

Als een blok ben ik gevallen voor dit boek. Je zit gelijk in het hoofd van Renée en groeit met haar mee in de loop der jaren. Je vliegt door het boek heen. Hoewel het niet goed is wat ze deed, wilde ik niet dat ze ontmaskerd zou worden. Ook de paniek in de eerste jaren en de laatste jaren (maanden? weken?) van haar leven, waarin ze zo in haar eigen wereld leeft, zijn voelbaar. De humor en het vileine van de oudere medemens herken ik van de tijd dat ik in een verpleeghuis werkte.

De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom

Lievelings!

We hebben het eerste kwartaal van 2022 achter de rug en ik kan zeggen dat De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom mijn lievelingsboek van 2022 so far is. Origineel, grappig en tragisch tegelijk. Ik heb er van genoten.

Muziek in De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom

De muziek van The Caretaker is perfect bij dit boek. Oude jaren ’30 jazzmuziek, gekraak, onderbrekingen, herhalingen en vervormingen. Net zoals het leven van Renée of moet ik zeggen Hélène. The Caretaker heeft geprobeerd te schetsen wat er gebeurd in de diverse stadia van Alzheimer.

Specificaties De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom

Auteur: Lucas Zandberg | Uitgever: De Arbeiderspers | 9789029545631 | maart 2022 | 240 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier

Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!

avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens gezondheid graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek

Emy
Delen is enorm lief

Ik ben Emy, een bookstagrammer (@eemleestenschrijft) en vinylverzamelaar uit Nijmegen. Met veel plezier blog ik voor StoerLeesvoer. Er zijn plannen voor het schrijven van een boek… een spannend verhaal met een magisch randje. Ik spot graag minibiebs en de mooiste tweedehands boekenpareltjes waar dan ook!

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bericht reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.