Het witte meisje, een verhaal met een onbekend stuk Australische geschiedenis

In Het witte meisje maken we kennis met de Australische Aboriginal Odette en haar witte kleindochter Sissy. Door het  verhaal van deze vrouwen leren we meer over de schrijnende geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners van Australië. Het verhaal speelt zich af rond 1960 in het fictieve stadje Deane. De stad is verdeeld door Deanes Lijn. De kolonisten woonden aan de ene kant en aan de andere kant leefden de Aborginals in een reservaat. Ze moesten zich houden aan de wetten die de ‘witte mensen’ hen oplegden. In de wet stond ook dat kinderen met een lichte huid bij hun ouders werden weggehaald om heropgevoed te worden. Zij vormden de gestolen generatie. Odette en Sissy hebben een rustig leven waarin ze geleerd hebben onafhankelijk te zijn voor hun levensonderhoud. Dit veranderd als er een nieuwe agent in het dorp komt…

Een boek gelezen door twee mensen van StoerLeesVoer, dus een dubbele recensie!

hoofd Het witte meisje

Synopsis Het witte meisje

Sinds Odette de zorg heeft voor haar kleindochter Sissy, doet ze alles om onder de radar te blijven. Volgens de wet staan Aboriginals levenslang onder voogdij en kunnen kinderen met een lichte huid bij hun families weggehaald worden om te worden “heropgevoed”. Odette heeft genoeg geruchten gehoord om te weten wat dat betekent.  Maar dan arriveert een nieuwe politieagent in het Australische plattelandsstadje. En hij is vastbesloten om de wet te handhaven. Odette ziet maar één uitweg. Ze vlucht weg met Sissy, ook al is het een gekleurde vrouw ten strengste verboden met een wit meisje samen te reizen… Het witte meisje zet de schijnwerpers op het Australië van de jaren zestig en het hardvochtige overheidsbeleid om inheemse kinderen uit hun eigen gezin weg te halen.

“Wie je zou moeten beschermen, blijkt je ergste vijand te zijn”

hoofdstuk

Deane

Het (fictieve) stadje Deane, is de plek waar Odette al jarenlang woont. Haar dochter Lila is weggelopen na de geboorte van haar dochter. Odette zorgt nu voor haar kleindochter Sissy. Odette is een Aboriginal en mag niet wonen tussen de kolonisten. Haar voorouders “de ouwe mensen”, liggen begraven op het kerkhof, waar ook de graven van vele kinderen zijn. Hier groeien wilde bloemen. De kinderen werden gescheiden van hun ouders om “opgevoed’ te worden door de kolonisten. Kinderen met een lichtere huidskleur zoals Sissy in “Het witte meisje” werden nog altijd gescheiden van hun ouders.

De politieagent, Bill Shea, speelde als kind met Odette en knijpt een oogje dicht. De vader van Sissy is een onbekende blanke man. Odette is een sterke vrouw die door haar kunst te verkopen zelfvoorzienend is. Ze verteld haar dochter over haar voorouders. Odette en Sissy leiden een vrij rustig bestaan, al zijn er wel een paar blanke dorpsgenoten die uit zijn op moeilijkheden. Met de komst van een nieuwe politieagent veranderd de situatie in het boek Het witte meisje..

Het witte meisje

Vluchten

De nieuwe agent wil de wetten handhaven en wil dat “Het witte meisje”, net als andere Aboriginal kinderen weggehaald wordt bij haar grootmoeder. Odette wil dit voorkomen, maar dan wordt ze ziek. Ze treft een huisarts die geen onderscheid maakt tussen verschillende rassen. Hij verteld haar dat ze geopereerd moet worden maar Odette besluit dit niet te doen. Ze wil haar kleindochter niet alleen achterlaten. Agent Shea helpt het tweetal aan papieren waardoor ze enkele dagen weg mogen. De stad is een hele nieuwe wereld voor Odette en Sissy. Ze vinden een tijdelijke slaapplek, maar dan gaat het niet goed met Odette. Daarnaast blijkt dat de nieuwe agent uit Deane niet makkelijk opgeeft. Worden ze alsnog uit elkaar gehaald?

noot van de schrijver

Het boek 

Tony Birch vertelt in “Het witte meisje” een stukje geschiedenis van Australië wat minder bekend is. De Aborginals werden in die tijd vreselijk behandeld. Door de verhalen van generatie op generatie bleven de tradities in leven. In het boek lezen we hier wel iets over, maar er wordt niet heel erg op ingezoomd. Toch krijgt de lezer door dit verhaal wel een beeld van de afschuwelijke situatie in die tijd. De rassenongelijkheid, de wetten van de kolonisten, de gezinnen die uit elkaar gerukt werden. Dit boek zoomt in op Odette en Sissy, maar vertelt een groter verhaal. Dit is ook te lezen in de noot van de auteur. Ik vond het een mooi boek om te lezen.

Ik moest even wennen aan de schrijfstijl, het “platte praten”. Woorden als “is” worden verbasterd tot “es”, maar het boek leest vlot weg. Het heeft me zeker aan het nadenken gezet over de situatie van de Aboriginals in die tijd. 

De cover van Het witte meisje is voorzien van Aboriginal Art, iets wat kenmerkend is voor de inheemse bevolking. De oranje kleuren vind ik daar goed bij passen. Tony Birch is zelf ook een Aboriginal. Hij groeide op in een sloppenwijk in Melbourne en verliet op zijn 15e zijn school, zonder diploma’s. Inmiddels heeft hij met zijn boeken meerdere prijzen gewonnen. Hij schrijft vaak over thema’s die met de inheemse bevolking te maken hebben.

Bovenstaande recensie is geschreven door Mariëlle. Als kind las Mariëlle overal zoals op het toilet en onder haar studieboek. Daarna volgde een leesdip maar gelukkig is ze daar helemaal uit. Ze leest diverse genres alleen geen sciencefiction, thrillers of actie. Wel verslind ze graag de bladzijdes van literaire romans, romans, waargebeurde verhalen en ook meer informatieve boeken.

Recensie Het witte meisje Cindy

Toen ik de cover zag van Het witte meisje, trok het boek mij gelijk aan, ik vind hem mooi. De oranje achtergrond met op de voorgrond een meisje dat met gespreide armen naar iemand toe rent. Door de oranje achtergrond, ik denk dat het een zonsopkomst of zonsondergang is, zie je het meisje en de vrouw niet heel duidelijk. Dat maakt de cover heel mooi. Ik denk dat ik hem minder aantrekkelijk had gevonden als je de mensen op de cover wel duidelijk had gezien. Nu kan je nog deels zelf een beetje inbeelden hoe de personages eruit zien. En dat vind ik bij een boek altijd fijn, dat je er zelf een beeld bij kan vormen.

Het verhaal was makkelijk te lezen. Er werd wel plat gepraat, maar ik had daar geen last van. Het witte meisje is een mooie roman over liefde en familie. Ook vond ik dat er een klein beetje spanning in was verwerkt. Vergeleken met een echte thriller is deze spanning natuurlijk niets, maar ik had op sommige momenten wel dat mijn hart af en toe een slag oversloeg. Dit is natuurlijk berust op echte geschiedenis en dat is benauwend. Door de manier van vertellen wilde ik dan ook echt verder lezen wat er daarna zou gebeuren.

Over Tony Birch

Tony Birch (geboren rond 1957) is opgegroeid in de buurt van Fitzroy, een arbeiderswijk van Melbourne, die als een sloppenwijk wordt beschouwd. Hij is een Aboriginal Australische auteur, academicus en activist. Nadat hij voor de tweede keer van school was gestuurd, verliet hij op 15-jarige leeftijd school.
Tony Birch heeft tien jaar lang als brandweerman gewerkt. Hierna ging Birch op 30-jarige leeftijd als volwassen student naar de Universiteit van Melbourne. Hij is politiek actief in de klimaatverandering en inheemse titelbewegingen. Inmiddels heeft Birch met zijn boeken meerdere prijzen gewonnen. Hij schrijft vaak over thema’s die met de inheemse bevolking te maken hebben, zoals koloniale onderdrukking en generatiegeweld. Dit weeft hij op een creatieve wijze in zijn verhalen, zoals in Het witte meisje. Inmiddels heeft Birch met zijn boeken meerdere prijzen gewonnen.

Andere boeken van Tony Birch

Specificaties Het witte meisje

Auteur: Tony Birch | Uitgever: Mozaiek | Vertaald door: Roeleke Meijer-Muilwijk  | Augustus 2022 | 9789023961215 | 287 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier voor Bol

Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!

avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens gezondheid graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek

Footer1
Cindy
Delen is enorm lief

Via Instagram reviewt Cindy boeken via cindysboeken_official. Ze leest graag verschillende soorten boeken maar feelgood & thrillers zijn favoriet. Naast haar drukke baan leest ze graag ter ontspanning. Niks zo lekker om te verdwalen in een mooi, goed en spannend verhaal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bericht reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.