De knikkers van Qadir – een vader op de vlucht
Op basis van een onderbuikgevoel kies ik wel eens boeken uit. Verhalen die niet meteen mijn eerste keuze geweest zouden zijn in een boekwinkel, maar die bij het lezen van een brochure of een artikel een gevoel kunnen oproepen waardoor mijn interesse gewekt wordt. Zo gebeurde dat dus ook bij het boek ‘De knikkers van Qadir’. Bij het lezen van de synopsis moest ik ook meteen denken aan het prachtige geïllustreerde verhaal van Khaled Hossein, Bede aan de zee*. Dat boek gaat, net als ‘De knikkers van Qadir’, over een vader die op de vlucht moet voor de verschrikkingen in zijn land. Dagenlang was ik ontroert door dat boekje en nog denk ik er wel eens aan.
De laatste tijd is het, helaas, weer vaak in het nieuws, mensen die hun land moeten ontvluchten middels een gevaarlijke bootreis. Hoe gelukkig mag ik me dan prijzen, zittend aan de rand van een meer in Italië en ondertussen lezen in de warmte van de zon.
Schrijver Leo Borman ontmoet Qadir Nadery
Leo Bormans is onderzoeker, journalist en schrijver en inspirator. Hij schreef de internationale bestsellers The World Book of Happiness* en The World Book of Love* en The World Book of Hope*.
Van kleins af aan is Leo Borman al geboeid door taal en boeken. Borman studeerde aan de Universiteit in Leuven en behaalde zijn master in talen en wijsbegeerte. Bij de Erasmusuniversiteit in Rotterdam krijgt hij een baan als Distinguished Lecturer in Happiness.
Hij geeft vele lezingen over geluk en hoop. Schrijft de voorleesboeken Geluk voor kinderen* en ‘Felix zoekt geluk*. Wanneer er in zijn woonplaats een vluchtelingenkamp komt ontmoet hij daar Qadir Nadery. Qadir is op de vlucht voor de oorlog in Afghanistan. Ze ontmoeten elkaar veel vaker en zo ontstaat er een bijzondere vriendschap. Door de verhalen die Qadir met Leo deelt besluiten ze samen het boek ‘De knikkers van Qadir’ te gaan schrijven.
Synopsis De knikkers van Qadir
De jonge Qadir groeit op in een klein dorp in Afghanistan met de droomverhalen van zijn moeder en de wilskracht van een vader die van geen wijken wil weten. Zijn enige bezit: acht knikkers.
Alles ademt verder oorlog uit. Overal sterven dierbare mensen. Qadir houdt zich overeind door te werken voor de internationale troepen die zijn land komen ‘’bevrijden’’. Tot ook hij, achtervolgd door de Taliban, met vrouw en kinderen moet vluchten voor het geweld. Over de bergen en over de zee. In ‘De knikkers van Qadir lees je hoe ze na drie maanden in Europa belanden. Waar de Grote Portier hen niet binnen laat. Stuk voor stuk verliest Qadir de rinkelende knikkers van zijn leven. En toch is er hoop.
Prachtig, ontroerend, afschuwelijk maar hoopvol tegelijkertijd
Lieve lezers ik zeg het maar meteen: ‘De knikkers van Qadir is een ongelooflijk prachtig, ontroerend, afschuwelijk, maar tegelijkertijd hoopvol verhaal.
In een tijd waarin de wereld overspoeld wordt door vluchtelingen en we daar allemaal een, vaak uitgesproken, mening over hebben zou dit boek verplicht leesvoer moeten zijn. Het geeft je een hele andere kijk op de reden waarom mensen hun land ontvluchten. Het geeft zeker een hele andere blik over het re-integratie proces. De willekeur waaraan de vluchtelingen overgeleverd zijn in het land van herkomst is werkelijk stuitend te noemen. Dat ‘gelukszoekers’ uiteindelijk maar een term is, bedacht door westerlingen. Want wees eerlijk zijn we niet allemaal op zoek naar iets beters en een beetje geluk? Is het niet makkelijk oordelen naar het nieuws vanuit je comfortabele stoel?
‘’Soms kunnen schapen zich zo laten leiden door hun angst voor de wolf in de bergen, dat ze vergeten dat ook de honden die hen hoeden kunnen bijten.’’
Leest als een roman, maar helaas is het de rauwe waarheid
Leo Borman heeft de emotie uit de verhalen van Qadir heel goed weten te beschrijven. Dit in combinatie met zijn vertellende schrijfstijl heeft hij er daarom een erg mooi verhaal van weten te maken. Het boek leest als een roman maar verliest zijn essentie van de waarheid niet. Qua schrijfstijl is het te vergelijken met boeken zoals ‘De Vliegeraar’, ‘Duizend schitterende zonnen’ en ‘Het huis van de moskee’. Ook in deze boeken word je meegenomen naar de echte levensomstandigheden van de hoofdpersonages, de oude tradities en de hoopvolle dromen.
Alleen wordt dit alles in het boek ‘De knikkers van Qadir’ terneergeslagen door de meedogenloze daden van de Taliban. Zelfs een eenvoudig gezin als dat van Qadir moet op de vlucht. En die vlucht blijkt onmenselijk. Je leest over afpersing, moord, list en bedrog. En toch is daar dat eeuwige optimisme en de hoop van Qadir. Dit alles tot in de perfectie omschreven door Leo Borman die geen gruwel uit de weg gaat maar ook de humor, liefde en hoop blijft benoemen. Die niet verteld over maar die schrijft uit naam van. Heel knap gedaan.
”God geeft je de middelen, maar het is aan jou om er iets goeds mee te doen. Hij geeft je de stenen, maar het is aan jou om er een huis mee te bouwen. Hij kent de wegen, maar de juiste weg kies je zelf.’’
Tussen hoop en vrees
Wanneer de familie dan eindelijk in het veilige België aangekomen is lijkt het het gezin eindelijk voor de wind te gaan maar dan komt de bureaucratie om de hoek kijken. Deze wordt belichaamd door ‘De Grote Portier’. Een gewone Belg, net als u en ik, die zomaar kan besluiten dat Qadir en zijn gezin niet aan de immigratie eisen voldoen. Wat doe je dan, welke hel is dan groter? Waar je nu bent of waar je vandaan komt? En wat moet je nu? En hoe komt het dat Qadir zo optimistisch blijft? Ik kan alleen maar respect tonen hiervoor. Het boek ‘De knikkers van Qadir’ zit vol optimisme en hoop.
‘’Oorlog is een spel zonder winnaars.’’
Andere kijk op vluchtelingen
Tot tranen geroerd heb ik vol verbijstering alle tegenslagen, oneerlijkheden en wandaden gelezen uit het verhaal ‘De knikkers van Qadir’ Mijn mening over asielzoekers is hierdoor zeker verandert, al was ik niet zo een grote tegenstander hoor. Ik ben meer tegenstander van de manier waarop er gehandeld wordt hier in Nederland door de regering. En die blijkt in België dus geen stuk beter. Ik zal een nieuwsbericht over omgeslagen bootjes nooit meer zo makkelijk voorbij kunnen laten gaan, net zomin als berichten over volle asielzoekerscentrums of mensen die teruggestuurd worden. En begrijp me niet verkeerd ook ik heb een grens qua tolerantie en zie heus wel dat er ook uitschot tussen zit. Maar waartussen niet?
Dankbaar voor De knikkers van Qadir
Het levensechte, zeer indrukwekkende verhaal van ‘De knikkers van Qadir’ zit voor altijd in mijn hart. Qadir die symbool staat voor miljoenen anderen vluchtelingen. We zouden ons allemaal misschien eens wat meer moeten verdiepen in de afschuwelijkheden in de landen om ons heen en dankbaarder moeten zijn voor wat we allemaal hebben. Nee niemand wil ineens honderden asielzoekers in zijn dorp, ook ik niet, maar die vluchtelingen willen eigenlijk ook niet in ons dorp zijn. Die willen het liefst in hun eigen land zijn, waar het ooit op een dag misschien net zo vredig wordt als hier.
Hadden we maar allemaal een stukje Qadir in ons.
Leestips passend bij dit verhaal
- De zee ondersteboven: een roman over een bootvluchteling
- Thuis draag ik bij me – een aangrijpend boek over oorlogsvluchtelingen
- De jongen achter in de klas, over de vluchtelingenkwestie
Specificaties De knikkers van Qadir
Auteur: Qadir Nadery & Leo Borman | Uitgeverij: Lannoo | Eerste uitgifte: augustus 2020 | Aantal bladzijde: 326 | Taal: Nederlands | 9789401493536 | Genre: waargebeurd, biografisch, oorlog, literaire non-fictie, geschiedenis, politiek | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier voor Bol
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens gezondheid graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
Hoi ik ben Noëlle van deleestrein. Ik lees van alles en veel! Voor deleestrein schrijft ik al sinds 2012 recensies op Blogspot. Daarnaast leidt deleestrein ook al sinds 2012 een boekenclub waarin zeer divers door 8 leden gelezen wordt. Ik lees zelf ook graag diverse genres (al kan sciencefiction haar boekenhart echt niet blij maken), oude klassiekers en het nieuwste wat uitkomt.
Laatste berichten van Noelle (alles zien)
- Liefde op donkere dagen, een liefde op oudere leeftijd - 24/04/2024
- Helden van de straat, een ontroerend en dapper jeugdoorlogsboek - 20/04/2024
- Nu in november, een tijdloze klassieker - 18/04/2024
