De bloedzomer van 1997, een jeugdhorror met een donkere legende
“Opnieuw een lichtflits en nu zo lang dat ik de gedaante duidelijker kan zien. Tussen de bomen, op een paar meter afstand staat iemand ons in de gaten te houden. Hij heeft een zwart gewaad en zwarte handschoenen aan. Zijn schouders zijn zo groot en hoekig, dat hij onnatuurlijk groot lijkt. Maar dat is niet wat me angst aanjaagt. Wat me bang maakt, dóódsbang, is de vuilniszak die hij om zijn hoofd heeft geknoopt. Met een stuk touw heeft hij de vuilniszak bij zijn keel vastgebonden. Dirtbag.” Benieuwd naar meer? De bloedzomer van 1997 neemt je mee naar de urban legend van Dirtbag en naar nog veel meer in de inmiddels bekende omgeving van Westerdam.
De synopsis van De bloedzomer van 1997
Na Clownsnacht en Het huis zonder einde schreef Daniëlle Bakhuis opnieuw een verhaal om van te gruwelen. Vijfentwintig jaar geleden werd Westerdam geteisterd door een reeks bloederige moorden. Er wordt gefluisterd dat Dirtbag het op tieners heeft voorzien. Er wordt ook gefluisterd dat niemand veilig is… Jason, Laura, Alice, Denise, Monica, Edward en Joyce: allemaal zijn ze bang dat zij de volgende zullen zijn. De bloedzomer van 1997 is een ijzingwekkende slasher zonder smartphones, Netflix en internet, maar mét creepy urban legends als Elisa Day en de moordenaar op de achterbank.
De bloedzomer van 1997 is een heerlijk enge Halloween-titel van de queen of horror met gruwelijk mooie zwart-witillustraties van Sophie Pluim. Een combinatie die geweldig werkt wat mij betreft. De illustraties van Pluim laten in dit boek weer een hele andere kant van haar palet zien. Ze onderstrepen en versterken de woorden van Bakhuis. Het ademt voor mij de sfeer van een graphic novel, de illustraties zijn stoer en weten een bepaalde sfeer te vangen die Bakhuis altijd zo goed weet te verwoorden.
Ander werk van Sophie Pluim op onze boekenblog:
- Hebbes!
- Enzo en de strijd tegen de on
- Autumnville
- Mot en de metaalvissers
- Sindbad de zeeman
- De spiegel der duisternis
- Dantes goddelijke komedie: de hel
- Ava en het gesponnen poezenweb
Boeken van Daniëlle Bakhuis
Ik heb kennisgemaakt met Bakhuis dankzij de novelle: De laatste uren van Josephine Donkers. Dat boek smaakte direct naar meer en inmiddels ben ik fan van deze Nederlandse auteur. Daniëlle Bakhuis is begonnen met meer romantische boeken en daarna volgden al snel de door mij geliefde horror/thriller boeken van haar. Hieronder een handig overzicht van al haar boeken op volgorde van uitgave.
- Love & leed* (2008)
- Verliefd van 2 kanten* (2009)
- Verliefd… en nu?* (2010)
- Wraak (2011)
- Hou me vast* (2012)
- Wat als…* (2013)
Reviews op StoerLeesVoer
- Zes seconden (2014)
- De eliminatie (2017)
- De executie (2019)
- Clownsnacht (2019)
- Het huis zonder einde (2020)
- De laatste uren van Josephine Donkers (2021)
- De afrekening: deel 2 Zes seconden (2022)
- De bloedzomer van 1997 (2022)
Urban legends en slasher
De bloedzomer van 1997 is een jeugdhorror die weer bomvol heerlijkheden zit. Misschien een beetje raar om te zeggen van een bloederig verhaal. Maar ik heb er van genoten, zonder dat de mensen in mijn omgeving zich hier zorgen over hoeven te maken. Ik hou gewoon van horror, ik vind het heerlijk om te griezelen. Daarbij denk ik actief mee tijdens het lezen, van wat zou ik doen? Ben ik een bevriezer, vluchter of vechter? Met die drie dingen speelt Bakhuis ook weer erg leuk in dit boek. En eigenlijk is het antwoord wel duidelijk… het antwoord op die vraag wordt vaak pas duidelijk als je daadwerkelijk in een benarde situatie terecht komt waar het van toepassing zou zijn.
De bloedzomer van 1997 valt in de categorie slasher en urban legends. De hoofdmoordenaar is ‘Dirtbag’, een enge urban legend die Bakhuis zo geniaal weet te vormen dat het voor mij aanvoelt alsof deze al lang bestaat. Maar ik ben gaan zoeken en kwam niks tegen. Het uiterlijk is griezelig en karakteristiek, er is een creepy rijmpje en het mysterie over of het echt is of niet is actief aanwezig. Daarnaast zijn er moordscènes die zo in menig slasherfilm terecht kunnen. Voor de gevoelige lezers misschien een triggerwarning, maar ik neem aan dat die groep al geen jeugdhorror oppakt. Toch moet ik wel aangeven dat Bakhuis het voor mij griezelig en bloederig maakt maar nergens onnodig lang doorgaat. Het is wat mij betreft een geslaagd samenspel tussen griezelen, plezier en veel bloederigheid zoals het dat genre ook betaamd.
Voor welke leeftijd is De bloedzomer van 1997?
De aanbevolen leeftijd is vanaf 13 jaar. Het boek is voor jongeren geschreven. Maar zoals jullie hierboven al lezen ben ik er zelf als volwassene ook vol ingegaan. Vaak geef ik in mijn recensies van jeugdboeken aan dat ik snap dat het bijvoorbeeld lekker leesbaar is voor de leeftijdsgroep. Maar met De bloedzomer van 1997 kan ik oprecht aangeven dat ik als volwassene er ook onwijs van genoten heb. Bakhuis weet me met elk boek te vermaken en haar horrorverhalen sluiten perfect bij mijn smaak aan.
Het leuke van dit boek is dat we teruggaan naar 1997. De tijd dat ik ook op spice-schoenen liep en tegelijk toch ook in het hokje alto viel. Voor mij is het een feest der herkenning. Bakhuis weet haarfijn die tijd voor me terug te roepen, en Pluim sluit perfect daarbij aan met haar illustraties. Zo spot ik bijvoorbeeld de trollen in een illustratie van haar, een verzameling die ik ook bezat. En zie ik posters hangen van GTST en Scream.
Maar denk ook aan de videotheek met het mysterieuze gordijntje waar volwassenen achter verdwijnen om vervolgens met rode wangen weer terug te komen. Of de videobanden die niet teruggespoeld zijn. Irritant! Bakhuis weet echt perfect die tijd tot leven te blazen op een manier dat het voor mij herkenbaar is. Maar voor de jonge doelgroep begrijpelijk en alive zonder dat het stoffig is. Een stukje belangrijke geschiedenis zou ik zelfs willen zeggen over De bloedzomer van 1997.
Westerdam
Wat ik ook zo leuk vind aan Bakhuis haar jeugdhorror boeken is dat ze samenhangen met andere delen. Zo spelen ze allemaal af rondom de locatie Westerdam. Er komen bepaalde personages terug in de boeken en ook bepaalde locaties en gebeurtenissen. De boeken zijn los te lezen maar samen zorgt het voor een uiterst rijk geheel. Ben je niet zo alert? Bakhuis voegt altijd een ‘Tot slot’ (of twee) toe waarin ze de lezer nog wat gedachtes geeft om over na te denken. In De bloedzomer van 1997 is dat bijvoorbeeld een verwijzing naar Het huis zonder einde waar twee karakters uit dit boek in voorkomen.
Maar ook een andere voeding tot denken geeft ze mee in haar ‘Tot slot’ over een bepaalde gebeurtenis in het begin van het boek. Heerlijk vind ik dit. Ze legt een gedachtegang bij de lezer terug en geeft aan dat haar karakters ook haar als auteur soms verbazen. Ik heb het begin opnieuw gelezen, wijzer met dit perspectief, en het is wederom zo geweldig geschreven. Ik pluis elke zin opnieuw uit en kijk anders hiernaar.
Verder strooit Bakhuis weer heerlijk met haar liefde voor horror. Zo herken ik leuke easter eggs in namen en andere dingen. Ik noem een Elmstreet, camping Kristalmeer, Jason, vrijdag de 13e, ‘het zijn er altijd 2’ en meer. Wel moet ik een spoileralert voor De bloedzomer van 1997 geven. Heb je nog nooit The Green Mile gelezen of Scream 1 gezien? Bakhuis deelt genadeloos het einde van die twee. Ga dus zeker het boek van Stephen King en de iconische film van Scream kijken voordat je dit boek gaat lezen.
Leeservaring
Het mag wel duidelijk zijn inmiddels denk ik? Ik heb genoten van De bloedzomer van 1997. Het plezier en de liefde voor het genre is voor mij een feestje om elke keer in te duiken. Bakhuis heeft een zeer aangename manier van schrijven. Snel, to the point en heel beeldend. Karakters komen tot leven. Ik kon de iconische mix van Marlboro en Maroussia ruiken (of wordt dit gevoed door jeugdsentiment :)?). En ook de locaties vormen zich binnen no time in mijn hoofd. Het verhaal zelf is spannend en mysterieus en naast het horrorgeweld is er ruimte voor maatschappelijke kwesties zoals armoede, verlies, familie, liefde, gezin, fomo en vriendschap.
Van de drie tot nu toe verschenen boeken die samenhangen is denk ik Het huis zonder einde wel favoriet. Los zijn de boeken sterk, samen zijn ze nog zoveel sterker. Leuk aan De bloedzomer van 1997 vind ik echt de aanvullende illustraties van Pluim. Het laat het verhaal nog meer tot leven komen en geeft het net dat beetje extra waardoor deze jeugdhorror zich weer weet te onderscheiden van anderen. Enig kritische puntje is dat het boek veel te dun is en het naar meer smaakt. En what about Peter de M.? Daar zit ook nog meer verhaal! Het wachten tot een nieuw Bakhuis boek is begonnen… knipper, knipper, nieuw boek? Zou mooi zijn als dat zou werken.
Tot slot 1: er is ook een toffe playlist met jaren 90 muziek die bij dit boek hoort!
Tot slot 2: ik heb ook hartelijk gelachen om de opmerking dat een karakter tot verbazing van een ander, zich vervolgens prima uit haar voeten kon maken met de heavy spice-schoenen.
Specificaties De bloedzomer van 1997
Auteur: Daniëlle Bakhuis | Illustraties: Sophie Pluim | Uitgever: Van Goor | Oktober 2022 | 9789000385522 | 144 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier voor Bol
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens gezondheid graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
Ik ben een echte trotse boekennerd. De liefde voor verhalen was onderdeel van mijn opvoeding en deze passie geef ik nu weer door aan mijn twee dochters en kinderen op mijn werk. Lezen, voorlezen en boeken zijn een wereld waar ik graag in verdwaal. En tijdens mijn dwalingen zoek ik de woorden zodat ik het weer met jullie kan delen op StoerLeesVoer.
Laatste berichten van Selena (alles zien)
